ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΞΑΝΘΗΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ – ΤΟ ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
Η κατεύθυνση προς την οποία κινείται το σχέδιο νόμου που κατέθεσε η κυβέρνηση είναι η περαιτέρω υποβάθμιση της Ειδικής Αγωγής, που όμως επιχειρείται να υλοποιηθεί στο όνομα μιας ψευδώνυμης διαδικασίας ένταξης των παιδιών με αναπηρίες στη γενική αγωγή. Ένταξη, η οποία όχι μόνο δεν στηρίζεται, αλλά αντίθετα υπονομεύεται από τη σημερινή αντιεκπαιδευτική και αντιλαϊκή πολιτική.
Το νέο σχέδιο νόμου για την ειδική αγωγή φέρνει την παραπέρα υποβάθμιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των ΑμΕΑ και πλήττει σοβαρά τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων στο χώρο. Από την ανάγνωσή του προκύπτει πως δεν πρόκειται να δώσει λύση στο βασικότερο πρόβλημα της Ειδικής Αγωγής, τη δυνατότητα όλων των μαθητών με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες να αποκτήσουν πρόσβαση στη δημόσια εκπαίδευση εντασσόμενοι στο εκπαιδευτικό σύστημα δίχως αποκλεισμούς και κατηγοριοποιήσεις, γιατί η βασική προϋπόθεση για να επιτευχθεί αυτό είναι πρώτα απ’ όλα το να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση. Αντίθετα μέσα από τις διατάξεις του νομοσχεδίου προωθείται η πολυεπίπεδη αποδόμηση της ειδικής εκπαίδευσης, καθώς συνδυάζεται με την ανυπαρξία κοινωνικής πολιτικής και την αποδυνάμωση έως διάλυση των μόνιμων δομών. Πραγματικός στόχος του νομοσχεδίου είναι η «ένταξη» των μαθητών με αναπηρίες στα γενικά σχολεία χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση αλλά και τις αναγκαίες δομές που θα εξασφαλίσουν την ουσιαστική ένταξή τους στην εκπαίδευση και στην κοινωνία.
Η παράλληλη στήριξη υποβαθμίζεται, παύει να αντιστοιχεί στο μαθητή που την έχει ανάγκη και περιορίζεται με βάση κυρίως οικονομικά κριτήρια. Οι προϋποθέσεις έγκρισης σχετικά με τις δυνατότητες των μαθητών να μπορούν να παρακολουθούν το τυπικό και άτυπο πρόγραμμα του σχολείου τουλάχιστον κατά το ήμισυ, η προϋπόθεση να μην υπάρχει τμήμα ένταξης στο σχολείο που φοιτά ο μαθητής που δικαιούται, η ελαχιστοποίηση των εγκρίσεων ανά σχολείο (μόνο μια σε κάθε σχολείο) και η δικαιοδοσία του περιφερειακού διευθυντή εκπαίδευσης να ελέγχει και να ανακατανέμει τον αριθμό των παράλληλων στηρίξεων, πρακτικά σημαίνει υποβάθμιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών.
Μεταφέρεται στην οικογένεια το κόστος εκπαίδευσης και αποκατάστασης των παιδιών με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες, ενώ η ΕΑΕ προσφέρεται ως πεδίο ασύδοτης επιχειρηματικής δράσης και κερδοφορίας. Ανοίγει ο δρόμος στους ιδιώτες και στις διάφορες ΜΚΟ να θησαυρίζουν από τα τεράστια κενά που σκόπιμα δημιουργούνται στον χώρο της Ειδικής Αγωγής.
Ιδιαίτερα αρνητική θεωρείται η τάση ενίσχυσης του ιατρικού μοντέλου στην Ειδική Αγωγή, όπου η αναπηρία θεωρείται πρόβλημα του ατόμου. Η επικράτηση του ιατρικού μοντέλου έχει ως αποτέλεσμα την αυξημένη δύναμη των «ειδικών», οι οποίοι θεωρούνται οι μόνοι που γνωρίζουν τι είναι καλύτερο για τα ΑμΕΑ και συνεπώς μπορούν να καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τη ζωή τους.
Εντείνεται η αξιολόγηση μέσα ΚΑΙ από την υποβολή τρίμηνων εκθέσεων από τα ΚΕΔΔΥ στις περιφερειακές διευθύνσεις.
Το νομοσχέδιο δεν δίνει λύση στο πρόβλημα της στελέχωσης της Ειδικής Αγωγής με μόνιμο προσωπικό ούτε στο θέμα της κατηγοριοποίησης των εκπαιδευτικών που εργάζονται σ’ αυτήν. Ο δωδεκαετής εμπαιγμός της αδιοριστίας συνεχίζεται και οι εκπαιδευτικοί γίνονται λάστιχο για να αντιμετωπίσουν τα οξυμένα προβλήματα. Στην ουσία το νομοσχέδιο νομιμοποιεί την κατηγοριοποίηση που έχει ήδη δημιουργήσει το υπουργείο στους εκπαιδευτικούς που δουλεύουν στην Ειδική Αγωγή, δημιουργώντας μεταξύ τους αντιπαραθέσεις, αφήνοντας έτσι στο απυρόβλητο την αντιεκπαιδευτική του πολιτική.
Ολοκληρώνοντας την κριτική μας στο νέο σχέδιο Νόμου για την Ειδική Αγωγή καταλήγουμε πως αυτό δεν μπορεί παρά να απορριφθεί από την εκπαιδευτική κοινότητα. Άλλωστε είναι καταδικασμένο να κινείται εντός των ασφυκτικών πλαισίων των πολιτικών που, με πρόσχημα τις μνημονιακές επιταγές, έχουν υποβαθμίσει και συνεχίζουν να υποβαθμίζουν το αγαθό της Δημόσιας Δωρεάν Εκπαίδευσης. Είναι τουλάχιστον υποκρισία να γίνεται λόγος για την υποχρεωτικότητα της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, όταν αυτή αιμορραγεί λόγω υποχρηματοδότησης, όταν ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας της υπονομεύεται συστηματικά και μεθοδικά διαχρονικά από τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις και τις πολιτικές τους.
Εμείς θεωρούμε ότι:
Η Ειδική Αγωγή -και οι λειτουργοί της- πρέπει να αντιμετωπίζεται ισότιμα και ενιαία με τη Γενική Εκπαίδευση.
Ουσιαστικός υποχρεωτικός χαρακτήρας σημαίνει ότι το κράτος παίρνει όλα τα μέτρα προκειμένου η Ειδική Αγωγή να παρέχεται αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν σε όλες τις εκφάνσεις της (διάγνωση, εκπαίδευση, αποκατάσταση, μεταφορά μαθητών κλπ.).
Για να μιλάμε για πολιτική ένταξης των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στη Γενική Εκπαίδευση θα πρέπει να υπάρχει σε κάθε σχολική μονάδα η κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή, το απαραίτητο Ειδικό Εκπαιδευτικό (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί) και Βοηθητικό προσωπικό και, φυσικά, με οργανική θέση στη σχολική μονάδα Εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής, αφού είναι γενικά αποδεκτό ότι είναι αναγκαία η σταθερότητα προσώπων για την δημιουργία θετικής σχέσης με τους μαθητές.
Η Παράλληλη Στήριξη σε μια σχολική μονάδα να καθορίζεται ανάλογα με τις ανάγκες του μαθητή που υποστηρίζεται και όχι τις τεχνικοοικονομικές απαιτήσεις των ευρωπαϊκών προγραμμάτων και τεχνικών δελτίων.
Οι εργαζόμενοι χρειάζεται να απαιτήσουμε ενιαία κριτήρια διορισμών, μεταθέσεων και αποσπάσεων σε όλη την εκπαίδευση, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, μόνιμους διορισμούς άμεσα, γενναία χρηματοδότηση σταθερών δομών ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Μαζί λοιπόν με τους γονείς και την κοινωνία θα συνεχίσουμε και θα εντείνουμε τους αγώνες μας, για:
• Αύξηση των δαπανών για τη Παιδεία
• Αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν και υποχρεωτική Ειδική Εκπαίδευση και αποκατάσταση για όλα τα παιδιά που την έχουν ανάγκη σε σχολικές μονάδες του Υπουργείου Παιδείας.
• Δημιουργία Τμημάτων Ένταξης σε κάθε σχολική μονάδα και βαθμίδα εκπαίδευσης. Παράλληλη στήριξη των παιδιών που την έχουν ανάγκη. Σύγχρονος εξοπλισμός των δομών ΕΑΕ. Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των γονιών.
• Διαχειριστικό έλεγχο ιδιωτικών μονάδων ειδικής εκπ/σης και μετατροπή τους σε δημόσιες.
• Καθιέρωση του θεσμού της μετεκπαίδευσης σε θέματα ειδικής αγωγής για την α/βάθμια και τη β/βάθμια εκπαίδευση
• Σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους. Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων στις μονάδες Ειδικής Αγωγής, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Προσλήψεις μόνιμου εκπαιδευτικού, ειδικευμένου και βοηθητικού προσωπικού για τη στήριξη των παιδιών με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες. Να υπάρχει εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης σε κάθε Σχολείο Γενικής Εκπαίδευσης.
• Μοναδική προϋπόθεση για το επάγγελμα να είναι το πτυχίο. Όχι στην κατηγοριοποίηση, τον κατακερματισμό και τον διαχωρισμό των εκπαιδευτικών. Ενιαία κριτήρια μεταθέσεων, αποσπάσεων, διορισμών σε όλη την εκπαίδευση.
• Μόνιμη σταθερή, προστατευμένη - υποστηριζόμενη εργασία για τα άτομα με ειδικές ανάγκες στον Δημόσιο και στον Ιδιωτικό Τομέα.
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΝΤΟΥΜΟΣ Δ. ΤΑΜΠΑΚΗΣ Θ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου